چشامو نکش

تو این خیابونا یه شهر پاشیدهرو این پل هرزه یه درد خوابیدهزندونین پاها تو بند کفشاشوندنیایی از حَرفه لبخند کفشاشونبغضای یخ بسته چشماشونُ کشتهاین دست های سردتابوت یه مشتهچیزی بگو آخه کوه مذاب دردسنگاتُ وا بکنبا این زمین سردتنهان فرشته هاتا آخرین نفسسرما خدارو کشتتو شهر شایعه ساین نعره می زنهاون گریه می کنهخودکار من دارهخون گریه می کنهشعرم سیا[ه] شدهخوش بین  شو قلب منخو کن به زندگیحرف نویی بزنمن کار می کنمخوش بخت تر می شمهرچی که بشکننمن سخت تر می شممن ساز می زنمماشینا خط به خط آره برای پولمی رقصم اون وسطمن سخت می شکنم بغضم جهنمهگریه نمی کنممی ترسم از همهاین شهر مرده و حرفی نمی زنهاین شاخه های سرداز سنگ و آهنهچیزی بگو آخه کوه مذاب دردسنگاتُ وابکنبا این زمین سرداین شهر مرده رواز ریشه در بیاربغضاتُ رگ بزنفریادتر ببار چشامو نکش...ادامه مطلب

هرچه خاک راهت بر سرم

 

 

اگر آزردمت، نازنین!

باشد که نباشم اگر من،

دیگر من نیست

اما از پشت خاکی که روی چشم هایم گرفته

فردا را می بینم

و از زیر شن های زمان نفس می کشم

ما با عشق مرگ را

ما با عشق درد را

به بازی گرفته ایم

فدای چشم هایت

فراموش کن اما فراموشم نکن

چشامو نکش...

دیدمش مست چنان کز همه عالم بدر است
من و این گوشه و دستی که دمادم به سر است

دیدمش مست چنان هیچ سرش با ما نیست
آنچنان کز دل دیوانه ی خود بی خبر است

دیدمش مست که می سوخت مرا باده ی او
پرده انداخته گویی و خود از پرده در است

دیدمش گفت به مدهوشی و بی پروایی
چون مرا دیده ای و گوش تو بر حرف کر است

گفتمش عیب مکن عاشق جان سوخته را
گر تو را دیده و از هر دو جهان بی خبر است

چشامو نکش...

هر روز با انکار تو مردم

صدتا جنازه تو اتاقم هست

خاکستری می سوزم و خسته م

سرمای سختی تو اجاقم هست

 

سرما  یه داغه واسه اونی که

بغضاشُ می خندونه و شاده

هیچی مهم نیس دیگه تو دنیاش

از هفت شهر عشق آزاده

 

چشامو نکش...

یک...دو....سه ...بخند...تیک...خوب شد!باد توی موهات می رقصهنفست گیج می کنه قابُحالت خنده ی تو بی نقصه   پشت لبخندهات فریاده ته لبخند تو یکی مرده چقدر ترسناک زیبایی مگه چشمات چقدر خون خورده؟ دل من با خ چشامو نکش...ادامه مطلب

بی خبر از یه جا میاد و می ره

هی می بینی خودت رو خواب کردی

عشق مث دموکراسی می مونه 

فک می کنی تو انتخاب کردی

چشامو نکش...

سکوت 

از لب های تو می ریخت

بر کف شهر

تو ماه بودی و نورت

گم می شد بالای چراغ ها

و شهر

لای چراغ ها

چشامو نکش...

  دروغ که از جیرجیرِ سنگینِ شنی می آمد با ثانیه ها خاکریز زدیم تا تکه پاره های تو سالم بماند زوزه ی آخرین گلوله که مرد مین ها در رگ های خاک جان گرفتند و ما داشتیم در نیمکت های چوبی سه نفره             چشامو نکش...ادامه مطلب

فرشته دو نیم شده بودنیمی در آسمان و نیمی در زمیننیمی مرا دوست داشت و نیمی... نمی دانم نیمی در بهشت و نیمی همینجا دنیای مرا دو نیم می کردنیمی بهشت و نیمی جهنمدست های مهربانش، پرِ فرشتهلبخندش جوی عسلآغو چشامو نکش...ادامه مطلب

روزی زیر باران پرواز خواهم کرد

و خواهم بخشید به شما

هرچه را که برایش کوچکم شمردید

می خواستم کوچک باشم

می خواستم کودک باشم

این انتخاب من بود، نه سادگیم

به زخمی که مرا می بلعد قسم

روزی این تیغ را بیرون خواهم کشید 

و خودم را خواهم دید...

چشامو نکش...